Αθλητική Δράση Σχολής Τυφλών για την Παγκόσμια Μέρα Αναπηρίας
Η Σχολή Τυφλών Άγιος Βαρνάβας, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Αναπηρίας,
διοργανώνει ένα φιλικό αγώνα Goalball, μεταξύ των μαθητών-αθλητών μας
από τη Λευκωσία και των μαθητών-αθλητών μας από την Λάρνακα.
Το Goalball είναι το πιο θεαματικό ομαδικό Παραολυμπιακό άθλημα, το οποίο παίζεται από άτομα με οπτική αναπηρία.
Δημιουργήθηκε μετά το δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ακριβώς για να αθλούνται αυτά τα άτομα.
Στη Σχολή μας, προωθείται αυτό το άθλημα εδώ και 10 μήνες και η ομάδα μας ήδη
έχει διεθνή συμμετοχή, με αρκετά καλά αποτελέσματα.
Στόχος μας είναι να μάθει το ευρύ αθλητικό (και όχι μόνο) κοινό, το συναρπαστικό αυτό άθλημα.
Ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 1/12/2023 η ώρα 10:00π.μ.
στην αίθουσα εκδηλώσεων της Σχολής Τυφλών και είναι ανοικτός για το κοινό.
Η παρουσία σας θα μας δώσει ιδιαίτερη χαρά
Ο εφιάλτης των ατόμων με αναπηρίες της Κύπρου που ονομάζεται «ραδιομαραθώνιος» επιστρέφει
Πιο κάτω, το δελτίο τύπου της Κυπριακής Συνομοσπονδίας Οργανώσεων Αναπήρων (ΚΥΣΟΑ) σχετικά με τι επικείμενες δράσεις του Ραδιομαραθωνίου.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο εφιάλτης των ατόμων με αναπηρίες επιστρέφει
Οι προσδοκίες του Κινήματος των ατόμων με αναπηρίες να μη ζήσουν ξανά εφιαλτικές ώρες με εκδηλώσεις όπως αυτές που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο πλαίσιο του περιβόητου «ραδιομαραθωνίου» εξανεμίζονται επικίνδυνα. Η κυβέρνηση της χώρας μας επιμένει σε αναχρονιστικές πολιτικές εξευτελισμού των ατόμων με αναπηρίες και στη φιλανθρωπία σε όλα τα πολιτειακά επίπεδα, παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών αυτών και την παγκόσμια αρχή του κινήματος τους «τίποτα χωρίς εμάς».
Σχεδιάζεται από την ίδια την κυβέρνηση και πωλείται μέσω της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης το «φιλανθρωπικό» προϊόν «ραδιομαραθώνιος» κόντρα στην αντίθετη άποψη όλων ανεξαιρέτως των οργανώσεων των ατόμων με αναπηρίες. Θεωρώντας τους ως άτομα χαμηλής αντίληψης και νοημοσύνης, αποφεύγουν να αναφέρονται σήμερα στα άτομα με αναπηρίες ανακοινώνοντας ότι η εκδήλωση γίνεται δήθεν για υποστήριξη των παιδιών με προβλήματα υγείας. Αυτό όμως δεν κρατάει για πολύ, δεδομένου ότι τις δυο μέρες του ραδιομαραθωνίου αποκαλύπτονται οι πραγματικές προθέσεις τους σε όλη τους την έκταση: Παρελαύνουν από τους ραδιοθαλάμους του ΡΙΚ κρατικοί αξιωματούχοι, οργανώσεις τρίτων που μιλούν για την αναπηρία και λαμβάνουν οικονομική βοήθεια μέσω του ραδιομαραθωνίου καθώς και ανυποψίαστοι πολίτες με αναπηρίες, που καλούνται να πουν ένα τραγούδι, ένα ποιηματάκι ή λίγα λόγια, όπως υπαγορεύεται σε αυτούς από τους αρμόδιους του ΡΙΚ και άλλους για να είναι μέσα στο «κλίμα», με μοναδικό σκοπό την αύξηση των εισροών στα ταμεία τους. Ας έχουμε όμως υπόψη μας ότι στην εξαγγελία του φετινού «πανηγυριού», γίνεται αναφορά σε €188,000 που δόθηκαν σε άτομα και σε ιδρύματα, και εκταμιεύθηκαν από τα ταμεία του ραδιομαραθωνίου από τον περασμένο Νοέμβριο, που αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρος από τα περίπου €500.000 που αναφέρθηκε ότι εισπράχθηκαν τη περσινή χρονιά.
Κανένας λογικός άνθρωπος δεν αμφισβητεί ότι όταν η κρατική ραδιοτηλεόραση βομβαρδίζει με τεράστιες συνεχείς διαφημιστικές καταχωρήσεις και οργιώδη προπαγάνδα την κυπριακή κοινωνία, δε θα υπάρξει ανταπόκριση από μερίδα του πληθυσμού που εκλαμβάνεται ως έκφραση της «κοινωνικής ευαισθησίας» μέσω οικονομικής συνεισφοράς υπέρ των «παιδιών με προβλήματα υγείας».
Οι διοργανωτές σε πλήρη συντονισμό με την κυβέρνηση της χώρας μας, προσπαθούν να πείσουν ότι η κατάθεση του οβολού της ελεημοσύνης είναι φιλανθρωπικό χρέος του κάθε ενός. Η κυπριακή κοινωνία βομβαρδίζεται με μηνύματα ψεύτικου ενθουσιασμού για το ποσό που μαζεύεται συνολικά, τιμαριθμοποιώντας με φτηνό και αγοραίο τρόπο τις βαθιές έννοιες της κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης.
Στις τεράστιες διαφημιστικές καταχωρήσεις και την οργιώδη προπαγάνδα με μοναδικό στόχο τη χωρίς στόχους και προγραμματισμό συλλογή χρημάτων για τα παιδιά, παραλείπουν να ενημερώσουν την κοινωνία ότι σε όλο τον προηγμένο, πολιτισμένο κόσμο προϊόντα όπως ο «ραδιομαραθώνιος» έχουν εδώ και δεκαετίες καταργηθεί, διότι η φιλοσοφία του βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την θεμελιώδη αρχή της ισοτιμίας δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρίες, όπως αυτή κατοχυρώνεται σε όλες τις Διεθνείς Συμβάσεις που κύρωσε η χώρα μας, που παραβιάζονται βάναυσα μέσω του ραδιομαραθωνίου. Κατά συνέπεια, το προϊόν «Ραδιομαραθώνιος» δεν προσβάλλει μόνο τα άτομα με αναπηρία ως ισότιμους πολίτες, φορείς δικαιωμάτων, εμπορευματοποιεί την αναπηρία και «επενδύει» σε λογικές κοινωνικού οίκτου και ελέους, αλλά εκθέτει κατά μείζονα λόγο και διεθνώς την Κύπρο ως μια σύγχρονη ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία και την Κυπριακή κοινωνία στο σύνολό της.
Αντί της ψευδεπίγραφης κοινωνικής ευαισθησίας που εκβιαστικά επικαλούνται οι έχοντες και κατέχοντες εξουσία και οι Πολιτειακοί συνοδοιπόροι τους χρησιμοποιώντας το σύνθημα «μόνο η αγάπη μπορεί», καλούμε την κυπριακή κοινωνία να αναλογιστεί την κοινωνική ευθύνη να υπάρξει το ταχύτερο ημερομηνία λήξης σε ένα προϊόν που έχει κριθεί ως «παρωχημένο, αναχρονιστικό και ακατάλληλο» σε όλες τις προηγμένες χώρες του πλανήτη και εξακολουθεί στην χώρα μας να «πωλείται» ως … αποκλειστικό και μοναδικό! Σε μια έκταση ασύλληπτου πανηγυριού για την επικράτηση της «αρτιμέλειας» επί της αναπηρίας το ΡΙΚ εξευτελίζει τους πολίτες με αναπηρίες, αποκλείοντας μάλιστα από κάθε συζήτηση τις «εφιαλτικές» μέρες του ραδιομαραθωνίου τις αντιπροσωπευτικές τους οργανώσεις. Κατά τη λήξη μάλιστα των μονολόγων από τα μικρόφωνα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, καταλήγουν σε σπαραχτικούς λυγμούς συγκινημένοι για την επιτυχία τους.
Ο περιβόητος «ραδιομαραθώνιος» αποτέλεσε διαχρονικά ανασταλτικό παράγοντα στην επίτευξη των διεκδικήσεων των παιδιών με «ειδικές ανάγκες, όπως χαρακτηρίζουν την ομάδα των συνανθρώπων μας που έχουν κάτω από την προστασία τους: Περισσότερα από 25 χρόνια μετά τη δραστηριότητα του ραδιομαραθωνίου τα παιδιά με νοητική αναπηρία δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε επίδομα αναπηρίας, επίδομα φροντίδας, επίδομα διακίνησης κλπ., ανεξάρτητα από καταθέσεις και εισοδήματα, όπως αυτό συμβαίνει με άλλες ομάδες των πολιτών με αναπηρίες, παιδιά με αναπηρίες ή με «ειδικές ανάγκες», όπως λανθασμένα επιλέγουν να τα χαρακτηρίζουν, μέχρι και σήμερα, δύο σχεδόν μήνες μετά την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς, δεν έχουν ακόμα γίνει δεχτά στα σχολεία για διάφορους λόγους (δεν υπάρχουν συνοδοί, δεν έχουν τις απαραίτητες εύλογες προσαρμογές, δεν έχει ακόμα αποφασιστεί σε ποιο πλαίσιο θα φοιτήσουν), ενώ οι αξιολογήσεις δίνουν και παίρνουν μέχρι το αρμόδιο Υπουργείο να καταλήξει στην προειλημμένη απόφαση του. Επιπρόσθετα, 85% των ενηλίκων με νοητική αναπηρία λόγω ανυπαρξίας υποστηρικτικών υπηρεσιών γι’ αυτούς στη χώρα μας είναι κλεισμένοι 24 ώρες μέσα στους τέσσερεις τοίχους στα σπίτια της οικογένειας τους.
Η Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων θεωρεί ότι οι πολίτες της χώρας μας δεν αξίζουν της εγκληματικής αυτής αντιμετώπισης, που μόνο συμφέροντα τρίτων και σκοπιμότητες που δεν έχουν καμιά σχέση με τους πολίτες στους οποίους αναφέρονται οι διοργανωτές εξυπηρετεί και δε σέβεται ούτε στο ελάχιστο την ανθρώπινη τους αξιοπρέπεια.
Από Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων
Λευκωσία, 30 Οκτωβρίου, 2023
Κοινοπολιτειακοί Αγώνες Νέων 2023 με πρώτες συμμετοχές από Κύπριους τριαθλητές
Μεταξύ 5 – 11.8.2023, διεξήχθησαν στο Τρινιτάτ και Τομπάκο οι Κοινοπολιτειακοί Αγώνες Νέων, για παιδιά ηλικίας 14 – 18 χρονών.
Λάβαμε σαν Κύπρος μέρος με 11 αθλητές, εκ’ των οποίων και 2 τριαθλητές, τον Αλέξαντρο Κωσταντίνου και την Έλλα-Ροουζ Γκας.
Είναι με διαφορά η πιο μακρυνή χώρα που έστειλε αθλητές σε επίσημη αποστολή της η Κυπριακή Ομοσπονδία Τριάθλου, και πρέπει να ευχαριστήσουμε την Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή για αυτό, που μας συμπεριέλαβε στην αποστολή της.
Για να είμαι πιό ακριβής, η τελευταία φορά που έστειλε η Κυπριακή Ομοσπονδία Τριάθλου δική της αποστολή ήταν το 2019 στο Αμβούργο. Όλες οι υπόλοιπες αποστολές από τότε ήταν κάτω από την ομπρέλα (και τα έξοδα) της ΚΟΕ, οπόταν σίγουρα σαν τρίαθλο έχουμε πολλά άλλα τα οποία πρέπει να ευχαριστούμε την ΚΟΕ.
Είναι οι πρώτοι Κοινοπολιτεικοί Νέων όπου το τρίαθλο μπήκε στο πρόγραμμα των αγώνων, τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και στο ομαδικό, στη σκυτάλη.
Ήταν μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία, σε μια χώρα με τελείως διαφορετικούς ρυθμούς, κουλτούρα και έθιμα απο εμάς, που όμως ήταν και ένα τρανό παράδειγμα αυτού που λέμε:
«Ο αθλητισμός ενώνει».
Αυτό γιατί, οι όποιες δυσκολίες μπορεί να υπήρχαν στην επικοινωνία ή στην τήρηση χρονοδιαγραμμάτων, εκμηδενίζονταν τις μέρες των αγώνων, όπου εκεί όλοι μιλούσαν την ίδια γλώσσα, την γλώσσα του αθλητισμού, και πιο ειδικά στην περίπτωση μας, την γλώσσα του τριάθλου.
Γνωρίσαμε από κοντά τους δύο αντιπρόεδρους της World Triathlon, οι οποίοι μας εντυπωσίασαν από το πόσο απλοί και κοντά στους αθλητές ήταν.
Η δρ. Debbie Alexander για παράδειγμα, με καταγωγή από τη Νότια Αφρική, όταν μας είδε στο race briefing, ήρθε μετά να μας γνωρίσει από κοντά.
Όταν δε έμαθε ότι η Έλλα-Ροουζ είχε και αυτή τις ρίζες της απο την ίδια χώρα, της υποσχέθηκε όταν την δεί ξανά την επόμενη μέρα να της φέρει ένα δωράκι.
Όντως το θυμήθηκε, και της έφερε μια μπλούζα της εθνικής ομάδας Νοτίου Αφρικής.
«Απίστευτο το ότι το θυμηθήκατε στα τόσα καθήκοντα που έχετε!» της είπα.
«Small details makes the difference» η απάντηση της, που δείχνει ακριβώς τον τρόπο σκέψης της.
Με τον άλλο αντιπρόεδρο, τον κ. Ian Howard, είχαμε μια μεγάλη συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, για τα προβλήματα που είχαμε πιό παλιά σαν Κύπρος στο τρίαθλο, και το πως αυτά διορθώθηκαν.
Στο αγωνιστικό κομμάτι πάλαιψαν γενναία τα παιδιά, με την Ελλα-Ροουζ να κατακτά την 15η θέση και ο Αλέξαντρος την 16η.
Για πρώτη φορά σε αποστολή της εθνικής ομάδας τριάθλου, είχαμε και συμμετοχή στο αγώνισμα της σκυτάλης τριάθλου.
Ξεκίνησε πρώτος ο Αλέξαντρος, κολύμπησε 375 μετρα, ποδηλάτησε 5 χιλιόμετρα και έτρεξε 1900 μέτρα και με παλαμάκι «έδωσε» την σκυτάλη στην ΈλλαΡοουζ όπου έκανε ακριβώς τις ίδιες αποστάσεις.
Το αρχικό πλάνο ήταν να κάνουν λίγο μικρότερες αποστάσεις αλλά δύο φορές ο καθένας εναλλάξ, αλλά λόγω των ψηλών θερμοκρασιών, και των περιστατικών ηλίασης κάποιων αθλητών στους ατομικούς αγώνες, οι διοργανωτές για λόγους ασφάλειας αποφάσισαν να το αλλάξουν.
Τερματίσαμε στην τιμητική 11η θέση. Να σημειώσω ότι χώρες όπως πχ η Αυστραλία, με μεγάλη ιστορία στο χώρο του τριάθλου, κατέβασαν δύο ομάδες, αλλά η δεύτερη ήταν εκτός συναγωνισμού.
Ήταν χαρά μου να ζήσω αυτή την εμπειρία συνοδεύοντας δύο έφηβους, και να βλέπω τις ειλικρινείς και χωρίς το φίλτρο που μάθαμε σαν ενήλικες να χρησιμοποιούμε, αντιδράσεις τους.
Το πιο μεγάλο μάθημα που πήραν, ειδικά ο Αλέξαντρος, είναι ότι τα φαινόμενα απατούν.
Δεν μπορεί να καθοριστεί ο νικητής σε ένα αγώνα απο το πόσο ακριβό ποδήλατο έχει, πόσο γρήγορα πήγε στο bike familiarization, πόσο πολύ μιλά για τον εαυτό του στο πρωινό και γενικά πόση μούρη μπορεί να (προσπαθεί) να πουλά.
Τελικά τον αγώνα κέρδισε, με φοβερή εμφάνιση, ένα από τα πιο ταπεινά παιδιά που μέναμε μαζί στο ξενοδοχείο, ο Άγγλος Louk Holmes.
Ούτε το ποδήλατο του, ούτε η συμπεριφορά του ή του προπονητή του προδίκαζαν τέτοια εμφάνιση.
Τέλος ευχαριστώ για ακόμη μια φορά την Κυπριακή Ομοσπονδία Τριάθλου και την Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή.
7οι Κοινοπολιτειακοί Αγώνες Νέων
Για πρώτη φορά έχουμε την ευκαιρία σαν Κυπριακή Ομοσπονδία Τριάθλου, να λάβουμε μέρος σε Κοινοπολιτειακούς Αγώνες Νέων, κάτι που θα είναι τεράστια εμπειρία για τα παιδιά.
Πιο κάτω η ανακοίνωση της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής:
Στο Trinidad & Tobago η αποστολή της ΚΕΚΑ
Ύστερα από διήμερο ταξίδι η αποστολή της Κυπριακής Επιτροπής Κονοπολιτειακών Αγώνων (ΚΕΚΑ) έφτασε στο Trinidad & Tobago για να λάβει μέρος στους 7ους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες Νέων που θα πραγματοποιηθούν από 4 μέχρι 11 Αυγούστου 2023.
Αρχηγός αποστολής είναι ο Αντιπρόεδρος της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΚΟΕ) και της ΚΕΚΑ κ. Γιώτης Ιωαννίδης και Βοηθός Αρχηγός Αποστολής, ο Διοικητικός Λειτουργός της ΚΟΕ Γιώργος Παναγίδης.
Η Κύπρος θα λάβει μέρος στους αγώνες με αποστολή 11 αθλητών (8 νέοι, 3 νεάνιδες) σε πέντε από τα επτά αθλήματα του προγράμματος.
Αναλυτικά οι έντεκα αθλητές έχουν δηλωθεί να αγωνιστούν στα ακόλουθα αγωνίσματα :
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ (2) : Γρηγορίου Αλέξανδρος (50μ.Ύπτιο, 100μ. Πρόσθιο, 200μ. Πρόσθιο), Προκοπίου Μιχαελδήμη (50μ. Ελεύθερο, 50μ. Πρόσθιο, 100μ. Πρόσθιο)
ΜΠΙΤΣ ΒΟΛΕΪ (2) : Σαββίδης Αλέξης / Χρυσοστόμου Άννινος Αλέξιος (Ομάδα 1)
ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ (2) : Αχας Χριστόδουλος (Ποδηλασία Δρόμου, Time Trial), Αθανασιάδης Ανδρέας (Ποδηλασία Δρόμου, Time Trial)
ΣΤΙΒΟΣ (3) : Πογιατζής Ευάγγελος (400μ.), Σταυρινίδης Γρηγόρης (Μήκος) Αριστοτέλους Ραφαέλλα (Δισκοβολία)
ΤΡΙΑΘΛΟ (2) : Κωνσταντίνου Αλέξανδρος (Ατομικό, Μικτό (Super Sprint Distance)), Gass Ella Ponte (Ατομικό, Μικτό (Super Sprint Distance))
Τους αθλητές συνοδεύουν επίσης οι προπονητές : Νικόλας Στυλιανού (Κολύμβηση) Χαράλαμπος Ζορπής (Μπιτς Βόλεϊ), Μιχάλης Χατζηιωάννου (Ποδηλασία), Ηλίας Αγαπίου (Στίβος) και Χρίστος Χρίστου (Τρίαθλο).
Η Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή θέλει για ακόμη μια φορά να ευχαριστήσει τον Πλατινένιο Χορηγό ΟΠΑΠ Κύπρου και τους Χρυσούς Χορηγούς, Logicom και Τράπεζα Κύπρου, όπως και το Ίδρυμα Λεβέντη ως περήφανο συνεργάτη της ΚΟΕ για την συμβολή τους στην επιτυχία της αποστολής. Χωρίς αυτούς δεν θα ήταν δυνατή η παρουσία της αποστολής στο Φεστιβάλ Νέων.
Κυπριακή Επιτροπή Κοινοπολιτειακών Αγώνων
3 Αυγούστου 2023
Τα Watt και η σημαντικότητα τους στην ποδηλασία
Όσοι ασχολούνται με την ποδηλασία, αργά ή γρήγορα θα ακούσουν συναθλητές τους, ή θα διαβάσουν σε κάποιο άρθρο, για το πόσο σημαντικό είναι να προπονούνται με τη χρήση Power meter ή Wattόμετρου.
Τι ακριβώς είναι αυτό το εργαλείο;
Το Power meter, όπως υποδηλώνει και η ονομασία του, μετρά την δύναμη που βάζουμε ανά πάσα στιγμή στα πετάλια, και μετριέται σε watts.
Αυτή ακριβώς είναι και η διαφορά του σε σχέση με το να μετρά κάποιος το έργο που παράγει με τον παλμογράφο, τους καρδιακούς παλμούς και τις ζώνες παλμών.
Πιο συγκεκριμένα, το Power meter μετρά αντικειμενικά την μηχανική ενέργεια που παράγει το σώμα μας κατά την ποδηλασία, ενώ οι καρδιακοί παλμοί μετρούν το πόσο «κοστίζει» στο καρδιοαναπνευστικό σύστημα αυτή η προσπάθεια.
Ενώ όμως η κούραση του ποδηλάτη και οι καρδιακοί παλμοί μπορεί να είναι επηρεασμένα και από άλλους παράγοντες, όπως αφυδάτωση, μαζεμένη κούραση, άγχος, λήψη καφεΐνης, ψηλή θερμοκρασία κλπ, τα watt που παράγει αντιπροσωπεύουν ακριβώς την προσπάθεια που καταβάλλει την συγκεκριμένη στιγμή.
Υπάρχει μια τάση στην ποδηλασία να χρησιμοποιείται το Power meter περισσότερο από τον παλμογράφο, ή ακόμη και να μην χρησιμοποιείται καθόλου ο παλμογράφος.
Προσωπικά θεωρώ και τα δύο εξίσου χρήσιμα, και ο συνδυασμός των δύο μας δίνει στοιχεία που συμπληρώνουν το ένα το άλλο, και δίνουν εξηγήσεις αν κάποιου από τα δύο οι αριθμοί δεν είναι αυτοί που είχαμε προγραμματίσει.
Πριν προχωρήσω στο κεφάλαιο του Power meter, μιας και μιλώ για αριθμούς, η χρήση του Power meter ελλοχεύει έναν μεγάλο «κίνδυνο», αν μπορώ να τον χαρακτηρίσω έτσι, ειδικά για αρχάριους, ενθουσιώδης ή μανιακούς με την τεχνολογία αθλητές.
Ο κίνδυνος αυτός, είναι να χαθεί τελείως η διασκεδαστική πλευρά του αθλήματος, αλλά και το να μην μπορεί να αισθάνεται ο αθλητής την προσπάθεια που καταβάλλει χωρίς τη βοήθεια κάποιων συσκευών, με αποτέλεσμα αν πχ χαλάσει η συσκευή τους για κάποιο λόγο στη διάρκεια κάποιου αγώνα να μην μπορούν να ελέγχουν και να κρατάνε σωστά τον ρυθμό τους.
Καταλήγουν να κοιτάζουν μανιωδώς το Power meter και τον παλμογράφο τους και να ασχολούνται τόσο φανατικά με αριθμούς, που κάπου χάνουν την ουσία.
Ποια είναι αυτή;
Όλα με μέτρο.
Αν νοιώσετε ότι ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, εισηγούμαι μια βόλτα στο βουνό με το ποδήλατο κάθε τόσο, χωρίς τη χρήση κάποιας συσκευής μέτρησης, απλά για τη χαρά της βόλτας στη φύση, αλλά και για να μάθετε να ελέγχετε και να αισθάνεστε την προσπάθεια που καταβάλλετε χωρίς την βοήθεια πάντα κάποιων συσκευών.
ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΜΕ WATT
Όπως και με την χρήση του παλμογράφου υπολογίζουμε την κούραση βάση των ζωνών παλμών, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το Power meter.
Υπάρχουν δηλαδή διάφορες ζώνες δύναμης (Power Zones), ανάλογα με την δύναμη που βάζουμε.
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι υπολογισμού αυτών των ζωνών.
Όπως όμως και οι διάφορες μέθοδοι υπολογισμού των ζωνών των καρδιακών παλμών έχουν σαν αφετηρία τον Μέγιστο Αριθμό Παλμών, έτσι και οι μέθοδοι υπολογισμού των Power Zones βασίζονται στο FTP (Functional Threshold Power).
Το FTP είναι ο μέγιστος Μέσος Όρος σε watt που μπορεί να αντέξει κάποιος ποδηλάτης για μία ώρα.
Είναι από τις πιο γνωστές και πιο σημαντικές μετρήσεις στην ποδηλασία, γιατί βάση του FTP καθορίζονται οι ζώνες δύναμης που μπορεί να οργανώσει ο προπονητής το πρόγραμμα των αθλητών του.
Πιο κάτω οι 7 ζώνες δύναμης βάση τη μέθοδο υπολογισμού του Dr Andrew Coggan, ο οποίος μαζί με τον Allen Hunter πρώτοι καθόρισαν τον ορισμό και τη σημασία του FTP, στην πρώτη έκδοση του βιβλίου τους «Training and Racing with a Power Meter», το 2006.
Την ίδια μέθοδο με 7 ζώνες χρησιμοποιεί και η γνωστή σε όλους μας εφαρμογή STRAVA.
Κάθε ζώνη υπολογίζεται βάση ενός ποσοστού του FTP του αθλητή.
Πως μετρούμε το FTP;
Ευτυχώς δεν χρειάζεται κάποιος ποδηλάτης να πάρει το ποδήλατο του και να κάνει για μια ώρα μέγιστη προσπάθεια, με ότι αυτό συνεπάγεται από θέμα κούρασης και ασφάλειας, για να καθορίσει το FTP του.
Υπάρχουν διάφορες εφαρμογές που μπορούν να το κάνουν αυτό, όπως για παράδειγμα η εφαρμογή Zwift, στην οποία μπορεί κάποιος να μετρήσει το FTP του.
Για να μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει μια ποδηλατική εφαρμογή, θα πρέπει να έχει Turbo Trainer που να ανήκει στην κατηγορία Smart, ώστε να μπορεί να ενώνεται και να αλληλοεπιδρά με την εφαρμογή διαδικτυακά.
Η πιο γνωστή από αυτές τις εφαρμογές είναι το Zwift, το οποίο είναι με συνδρομή 14 ευρώ τον μήνα.
Με αυτήν μπορούν οι αθλητές να ενώνονται και να προπονούνται, ελέγχοντας τα watt τους, τη συχνότητα περιστροφών, τους καρδιακούς παλμούς κλπ.
Κάθε αθλητής έχει τον εικονικό του ποδηλάτη, το άβαταρ του, στη οθόνη του ipad του, του υπολογιστή του ή ακόμα και στην οθόνη του κινητού του, και προπονείται ή αγωνίζεται σε διάφορες πίστες, είτε φανταστικές, είτε σε πιστά αντίγραφα δρόμων πόλεων.
Υπάρχει πληθώρα επιλογών προπονήσεων, αγώνων, ραντεβού με άλλους ποδηλάτες κλπ.
Με την ομάδα μας για παράδειγμα, στην καραντίνα του 2020, γυμναζόμασταν συστηματικά με αυτήν την εφαρμογή κλείνοντας κάθε μέρα διαδικτυακά ραντεβού είτε για προπόνηση είτε για αγώνες.
Μας έτυχε φορά να είμαστε μαζί σε εικονικό ραντεβού με τα άβαταρ μας, πάνω από 20 άτομα, από 5 διαφορετικές χώρες, και ο καθένας στον χώρο του.
Υπάρχουν 2 ειδών τεστ, το συνεχόμενο 20 λεπτό τεστ όπου ο αθλητής προσπαθεί να κρατήσει όσο πιο ψηλά watt μπορεί να αντέξει για 20 λεπτά, και το Ramp Test, όπου ανεβαίνει η ένταση (τα watt) κάθε 1 λεπτό, μέχρι ο αθλητής να μην μπορεί να αντέξει άλλο.
Στην πρώτη περίπτωση, στο Τεστ 20 λεπτών, ο Μέσος Όρος των watt διαιρείται με το 95% και αυτό θεωρείται το FTP του αθλητή, ενώ στο Ramp Test, τα ψηλότερα watts που μπόρεσε ο αθλητής να αντέξει για ένα λεπτό διαιρούνται με το 75%, και αυτό είναι το FTP του.
Πιο κάτω στη φώτο το Ramp Test του Zwift.
Αφού λοιπόν μετρηθεί το FTP, μπορεί να σχεδιαστεί και η προπόνηση βάση αυτού, με τις ανάλογες ζώνες δύναμης.
Ένα παράδειγμα προπόνησης, βασισμένο στο FTP:
Διάρκεια: 1 ώρα
15 λεπτά ζέσταμα στο 50 – 60% του FTP.
5 x 5 λεπτά στο 80% του FTP με 2 λεπτά ενδιάμεσα διάλειμμα στο 55 – 60% του FTP.
10 λεπτά αποθεραπεία στο 50% του FTP.
Αν για παράδειγμα αυτός ο αθλητής έχει FTP 200 Watts, τότε το δύσκολο μέρος, δηλαδή τα πεντάλεπτα του θα πρέπει να τα κάνει στα 160 watts.
Το ίδιο συμβαίνει και στους αγώνες.
Γνωρίζοντας κάποιος αθλητής το FTP του, νοουμένου βέβαια ότι έχει ενσωματωμένο στο ποδήλατο του Power Meter, μπορεί να ξέρει από πριν τι ρυθμό να ακολουθήσει, και σε τι ποσοστό του FTP του να κινηθεί.
Για παράδειγμα, στο τρίαθλο κανονικής (ολυμπιακής) απόστασης, στο κομμάτι της ποδηλασίας που είναι 40 χιλιόμετρα, κάποιος αθλητής με FTP στα 200 watts υπολογίζει (βάση και των προπονήσεων του) ότι θα το καλύψει περίπου σε μία ώρα. Θα κινείται δηλαδή με 40 χιλιόμετρα την ώρα. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να το κάνει με το 100% του FTP του ( 200 watt), αφού όπως είπαμε το FTP είναι ο μέγιστος μέσος όρος των watts που μπορεί να κινείται ο αθλητής για μία ώρα.
Ένας άλλος αθλητής, πάλι με FTP στα 200 watts, υπολογίζει μέσω των προπονήσεων του, ότι θα μπορεί να καλύψει τα 40 χιλιόμετρα ποδηλασίας σε μία ώρα και 15 λεπτά. Αυτός ο αθλητής θα πρέπει να μειώσει το ποσοστό του FTP του αναλόγως. Το πόσο θα είναι αυτή η μείωση εξαρτάται από την εμπειρία του αθλητή, από την διαδρομή, τις καιρικές συνθήκες κλπ. Θα έλεγα κάπου μεταξύ του 90 – 95%, δηλαδή να κινείται με 180 – 190 watts.
Αυτοί οι δύο αθλητές όμως, μας κάνουν προφανές και κάτι άλλο:
Ότι το FTP είναι ατομική μέτρηση για τον καθένα, και δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις μεταξύ αθλητών βάση αυτού.
Για αυτή τη περίπτωση υπάρχει μια άλλη μέτρηση κατάλληλη, η σχέση δύναμης με το σωματικό βάρος, ή Power to Weight Ratio (PWR).
Αυτή μετριέται σε watt/kg και είναι το FTP κάποιου αθλητή διά το σωματικό του βάρος σε κιλά.
Ας πάρουμε παράδειγμα τους δύο αθλητές πιο πάνω.
Έχουν και οι δύο FTP 200 watts, αλλά ο πρώτος ζυγίζει 70 κιλά ενώ ο δεύτερος 80.
Αυτή τους η διαφορά μπορεί να εξηγά εν μέρη και την διαφορά τους στην απόδοση, ειδικά αν στην διαδρομή υπάρχουν και ανηφορικά κομμάτια, αφού το PWR είναι καθοριστικός παράγοντας ιδιαίτερα όσο ανεβαίνει η κλίση του εδάφους.
Του πρώτου αθλητή, το PWR του θα είναι 200/70 = 2.85 watt/kg, ενώ του δεύτερου θα είναι 200/80= 2.5 watt/kg.
Ανάφερα πιο πάνω, ότι στην ποδηλατική εφαρμογή Zwift εκτός των άλλων γίνονται και αγώνες. Είναι αρκετά διασκεδαστικοί, και εννοείται αρκετά κουραστικοί.
Είναι τόσο δημοφιλής, που πιο παλιά κάποιοι που προφανώς δεν είχαν ποτέ αθλητική παιδεία, προσπάθησαν να ξεγελάσουν το σύστημα σκαρφιζόμενοι διάφορα κόλπα για να κερδίσουν ένα εικονικό αγώνα!
Πλέον όμως δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει αυτό, και ένας από τους λόγους είναι ότι για να λάβει κάποιος μέρος σε αγώνα του Zwift πρέπει να «κατηγοριοποιηθεί» ανάλογα το FTP του και το PWR του, και να τρέξει με αντιπάλους του επιπέδου του.
Ενδεικτικά, οι κατηγορίες είναι οι εξής:
Κατηγορία Α Πάνω από 4 watt/kg
Κατηγορία Β 3.2 – 3.9 watt/kg
Κατηγορία C 2.5 – 3.1 watt/kg
Κατηγορία D Κάτω από 2.4 watt/kg
Όσο και αν φαίνεται παράξενο σε κάποιους, υπάρχουν και αγώνες με χρηματικά έπαθλα, όπως για παράδειγμα το Παγκόσμιο Εικονικό Πρωτάθλημα της UCI (Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδηλασίας) όπου οι νικητές παίρνουν 8000 ευρώ ο πρώτος, 4000 ο δεύτερος και 2000 ο τρίτος.
Σε αυτούς τα πράγματα είναι ακόμα πιο αυστηρά, αφού απαιτείται και απόδειξη ότι το σωματικό βάρος που δηλώνουν είναι το σωστό, αφού αν βάλουν διαφορετικό βάρος αλλάζει το PWR τους.
Δεν θα μπορούσε να λείπει και το άθλημα μας το τρίαθλο από αυτό το κομμάτι, και από το 2017 άρχισαν να διοργανώνονται και αγώνες τριάθλου με την ονομασία Super League Triathlon, υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Τριάθλου.
Αυτοί οι αγώνες είναι πάντα sold out, προσφέρουν θέαμα, και είναι συνδυασμός της εικονικής πραγματικότητας και της κανονικότητας.
Μπορεί πχ να γίνουν σε πισίνα, με το τρέξιμο στον διάδρομο και την ποδηλασία στο στατικό ποδήλατο και τα δύο με την εφαρμογή του Zwift, ενώ οι θεατές να παρακολουθούν μπροστά τους τους αθλητές στον διάδρομο και στο στατικό ποδήλατο, και συγχρόνως σε γιγαντοοθόνη τα άβαταρ τους.
Υπάρχουν διάφοροι συνδυασμοί, με τον πιο βασικό να είναι 3 μικρά τρίαθλα, το καθένα με διαφορετική σειρά, αθλημάτων και με ένα μικρό διάλειμμα μεταξύ τους (πχ 10 λεπτά).
Ο νικητής ανακηρύσσεται με πόντους, ανάλογα με την κατάταξη του σε κάθε αγώνα.
Πιο κάτω, σαν παράδειγμα, η φωτογραφία με την σειρά των αθλημάτων σε κάθε τρίαθλο και την βαθμολογία των αθλητών, από τον αγώνα στο Ρότερνταμ το 2022.
Η κυπριακή μας ομάδα Goalball
Το Σαββατοκυρίακο που μας πέρασε 23 – 25.6.2023, ζήσαμε με την συνάδελφο μου Αντωνία Κυπριανού και τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας της ΠΟΤ (Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών) μια πολύ διαφορετική αθλητική εμπειρία, αφού συμμετείχαμε για πρώτη φορά σε διεθνές τουρνουά Goalball, το οποίο διεξήχθηκε στην Ουτρέχτη.
Τι άθλημα ακριβώς είναι αυτό;
Το Γκόλμπολ (Goalball) είναι ένα ομαδικό άθλημα, σχεδιασμένο ειδικά για τυφλούς αθλητές. Επινοήθηκε το 1946 από τον Αυστριακό Hanz Lorenzen, και τον Γερμανό Sepp Reindle, σε μία προσπάθεια να βοηθηθεί η αποκατάσταση των βετεράνων του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.
Είναι το μοναδικό άθλημα των Παραολυμπιακών Αγώνων που δεν έχει αντίστοιχο Ολυμπιακό άθλημα, ενώ είναι ένα από τα τρία ομαδικά αθλήματα στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών.
Παίζετε σε γήπεδο του βόλλευ, (18 χ 9) όπου η γραμμή 9 μέτρων κάθε πλευράς αποτελεί και το τέρμα που υπερασπίζεται κάθε ομάδα.
Κάθε ομάδα αποτελείται από 3 παίκτες, οι οποίοι αγωνίζονται με δεμένα – κλειστά μάτια, για να διασφαλίζεται η ισότητα μεταξύ τους, και έχουν στόχο να βάλουν γκολ στην απέναντι πλευρά – ομάδα, ρίχνοντας την μπάλα με συγκεκριμένο τρόπο (κάτι σαν το μπόουλινγκ). Αυτό για λόγους ασφάλειας, για να ακούονται τα κουδουνάκια που υπάρχουν μέσα σε αυτήν.
Με την Αντωνία είμαστε οι δύο γυμναστές της Σχολής Τυφλών, και η προσπάθεια να στήσουμε το άθλημα αυτό για τους μαθητές μας ξεκίνησε πέρσυ τον Δεκέβρη, μετά από μια παρουσίαση που έκανε για αυτό το άθλημα η Παραολυμπιακή Επιτροπή.
Τόσο η Σχολή Τυφλών, όσο και η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών αγκάλιασαν αμέσως αυτή μας την πρωτοβουλία, κάνοντας έτσι το έργο μας πιο εύκολο.
Με προτροπή του Πρόεδρου της Παγκύπριας Οργάνωσης Τυφλών κ. Χριστάκη Νικολαίδη, αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το έξτρα βήμα, δηλαδή να εκπροσωπήσουμε την ΠΟΤ (Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών), σε κάποιο διεθνές τουρνουά.
Ενημερώθηκαν όλα τα μέλη της ΠΟΤ για αυτήν τη προσπάθεια, και αρχίσαν να έρχονται και αθλητές από άλλες πόλεις, μεταξύ των οποίων οι Χρίστος Ξιούρουππας, Δανιήλ Δανιήλ και Στυλιανός Ηλία, όπου μαζί με τον Αντρέα Αβραάμ ήταν οι 4 αθλητές που πήγαμε γεμάτοι ενθουσιασμό να παλέψουμε για το καλύτερο.
Πραγματικά, ήταν σαν να ήρθαμε ξυπόλυτοι στα αγκάθια.
Πολύ ψηλό επίπεδο οι ομάδες απο Ολλανδία και Γερμανία που είχαμε να αντιμετωπίσουμε για πρωτάρηδες.
Φοβεροί αθλητές, και φοβερές ικανότητες που δεν συναντήσαμε ξανά στην καριέρα μας αναπτυγμένες σε τέτοιο βαθμό, ούτε εγώ ούτε και η Αντωνία.
Ειδικά την ικανότητα της κιναίσθησης, το πόσο άνετα κινούνταν στο χώρο με κλειστά μάτια και πόσο ήξεραν ανά πάσα στιγμή που βρίσκονταν και που βρίσκονταν οι συμπαίκτες τους, την είχαν αναπτύξει σε εξωπραγματικό βαθμό.
Πρώτο παιχνίδι με τους διοργανωτές (Hercules Utrecht), όπου λόγω καθυστέρησης της πτήσης πήγαμε απο αεροδρόμιο κατ’ ευθείαν στο γήπεδο, και από εκεί κατ’ ευθείαν παιχνίδι χωρίς καν το ζέσταμα που θα θέλαμε.
Ούτε καταλάβαμε απο που μας ήρθε, και πως τελείωσε το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο, αφου με διαφορά 10 τερμάτων λήγει λόγω ανωτερότητας του αντίπαλου.
Εντυπωσιακό για εμένα και την Αντωνία, η παντελής έλλειψη ηττοπάθειας από τα παιδιά της ομάδας μας.
Είμαι τόσα χρόνια στον αθλητισμό, μακάρι όλοι οι αθλητές μου να είχαν την εσωτερική δύναμη παρακίνησης και τη θετική σκέψη που είχαν αυτά τα παιδιά.
Ξέραμε που στεκόμασταν, και ήταν δεδομένο ότι θα παλεύαμε για το καλύτερο, που στην περίπτωση μας θα ήταν να βελτιωνόμαστε παιχνίδι με παιχνίδι, τόσο οι αθλητές, όσο και εμείς οι προπονητές.
Ειδικά εγώ, ήμουν τραγικός σε κάποιες περιπτώσεις, αφού στους κανόνες υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο διαιτητής δίνει πέναλτυ ενάντια στην ομάδα του προπονητή όταν κάνει κάποιο σφάλμα, όπως πχ να μιλήσει σε ώρα που δεν πρέπει.
Συνεχίσαμε τα παιχνίδια και το Σάββατο, με πολύ καλύτερες εμφανίσεις χωρίς όμως να αποφύγουμε τις ήττες, και πήγαμε την Κυριακή, όπου θα αντιμετωπίζαμε την ομάδα Greifswalder Hechte, και ο νικητής θα πήγαινε στον μικρό τελικό.
Αυτήν την ομάδα την παίξαμε ξανά, και μας νίκησε .
Άλλο όμως το ένα παιχνίδι άλλο το άλλο.
Τα παιδιά πραγματικά έδωσαν την ψυχή τους, και στο τέλος κατάφεραν να σημειώσουν την πρώτη μας ιστορική νίκη που μας οδήγησε στον μικρό τελικό.
Ήταν απίστευτο τόσο για εμάς όσο και για τις υπόλοιπες ομάδες αυτό που συνέβηκε, αφού οι ομάδες αυτές όπως μας είπαν οι διαιτητές του τουρνουά δεν ήταν καθόλου τυχαίες, με υψηλού επιπέδου παίκτες και χρόνια εμπειρίας.
Προς το τέλος του αγώνα μας, μαζεύτηκαν οι παίκτες των άλλων ομάδων στη κερκίδα, και υποστήριζαν την υπερ-προσπάθεια των παιδιών, ενώ στο τέλος ο προπονητής της άλλης ομάδας μας έδωσε συγχαρητήρια και μας είπε ότι ο λόγος που νικήσαμε ήταν καθαρά ότι οι δικοί μας παίκτες το ήθελαν περισσότερο και πάλεψαν για αυτό.
Μετά από αυτόν τον αγώνα, μας έβλεπαν πλέον με άλλο μάτι.
Από αυτόν τον αγώνα απέκτησε και η ομάδα μας τον τίτλο «Tournament Warriors».
Στον μικρό τελικό αντέξαμε μέχρι το πρώτο ημίχρονο, το οποίο έληξε 5-5.
Μετά, όσο και αν ήθελε η ψυχή, οι δυνάμεις εγκατάλειψαν τα παιδιά, που ήδη τα είχαν δώσει όλα στα προηγούμενα παιχνίδια, και χάσαμε αξιοπρεπέστατα.
Στην κερκίδα που καθήσαμε μετά να δούμε τον τελικό, έδωσαν στην Αντωνία ένα χαρτί, όπου οι υπεύθυνοι κάθε ομάδας θα ψήφιζαν τον MVP του τουρνουά. Συζητώντας ποιόν να ψηφίσουμε μας άκουσε και ο Αντρέας, ο οποίος να σημειωθεί εκτός απο παίκτης Χαντμπωλ ήταν και 30 χρόνια καταξιωμένος προπονητής.
Με την Αντωνία λέγαμε να ψηφίσουμε ένα παίκτη της ομάδας που αντιμετωπίσαμε στον μικρό τελικό, και ο Αντρέας διαφώνησε έντονα, λέγοντας μας ότι ο MVP κάθε τουρνουά πρέπει να είναι παίκτης του οποίου η ομάδα κέρδισε στον τελικό.
Σκεφτείτε την έκπληξη του, όπως και την δική μας, όταν στα μεγάφωνα για τον MVP του τουρνουά ανακοίνωσαν το δικό του όνομα, εν μέσω χειτοκροτημάτων αναγνώρισης από όλους, τόσο για τον ίδιο, όσο και για όλους τους «Tournament Warriors»!
Γενικώς, μια αθλητική αποστολή με απερίγραπτα αισθήματα και εμπειρίες, κάποια εκ των οποίων κρατάμε μόνο για εμάς.
Οι αθλητές μας ξεπέρασαν τους εαυτούς τους, και το αποτέλεσμα, η βελτίωση δηλαδή που είχαν από αγώνα σε αγώνα ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Το λυπηρό είναι ότι, ενώ το Goalball είναι πραγματικά τόσο συναρπαστικό και θεαματικό άθλημα, δεν είναι τόσο δημοφιλές όσο θά πρεπε.
Γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια στην Ευρώπη, όπως μας είπαν οι προπονητές των άλλων ομάδων προς αυτή την κατεύθυνση, και ένας τρόπος είναι ότι σε κάποιες περιοχές διδάσκεται στα σχολεία.
Στην Κύπρο όρεξη και καλή διάθεση υπάρχει από όλους μας, αθλητές, προπονητές και διοίκηση, ώστε αυτή η προσπάθεια να συνεχιστεί.
Στόχοι, εκτός από την συνεχή βελτίωση της ομάδας, να φέρουμε και άλλους αθλητές στην ομάδα, και να κάνουμε το Goalball γνωστό στο ευρύ αθλητικό κοινό του νησιού μας.
Τρίαθλο στην Κύπρο, 9 χρόνια πρίν
Μιάς και μίλησα στην προηγούμενη μου ανάρτηση για την ποιότητα της σειράς αγώνων του φετεινού Πρωταθλήματος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Τριάθλου, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα βίντεο που γύρισα 9 χρόνια πρίν, στο όχι και τόσο μακρυνό 2014, κατά την διάρκεια του Πρωταθλήματος Τριάθλου την τότε χρονιά, στα Περβόλια Λάρνακας.
Το ενδιαφέρον κομμάτι ξεκινά από το 1:30 λεπτό και μετά.
Μακάρι πραγματικά να είχα κάμερα και προηγούμενες χρονιές (ή δεκαετίες) όπου δεν είχαμε καν clipless πετάλια και δέναμε τα παπούτσια μας με ειδικά κορδόνια στα πετάλια, και κάναμε αγώνα στην παραλιακή της Λεμεσού, με την κυκλοφορία αυτοκινήτων κανονικά, και φυσικά τα φώτα τροχαίας με την αδρεναλίνη στο φούλ να ήταν αόρατα για μας.
Ευχαριστίες για το φετινό πρωτάθλημα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Τριάθλου
Ασχολούμαι με το τρίαθλο από την δεκαετία του 1990, από όταν πρωτοεμφανίστηκε το άθλημα μας στην Κύπρο.
Υπηρέτησα το άθλημα μας από διάφορα πόστα και σκοπιές. Από τη σκοπιά αθλητή εθνικής ομάδας, σύμβουλου στο Δ.Σ., διοργανωτή, προπονητή κλπ.
Δημιούργησα κάποια στιγμή και αυτό το μπλοκ, σε μια προσπάθεια μου να το κάνω πιο γνωστό στο ευρύτερο αθλητικό κοινό της Κύπρου, κάτι πού θεωρώ ότι όντως πέτυχα την εποχή που το έφτιαξα.
Σίγησα για αρκετά χρόνια, με κύριο λόγο κάποια τραγικά περιστατικά που συνέβησαν στην ομάδα μας.
Θεωρώ καθήκον μου, τόσο σαν προπονητής του Γ.Σ.Σ. Ο Κεραυνός όσο και σαν άνθωπος που έζησα το τρίαθλο από την γέννηση του στο νησί μας, να επανέλθω πρώτα από όλα για να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς την Κυπριακή Ομοσπονδία Τριάθλου , τους ανθρώπους που την απαρτίζουν, και τους διοργανωτές των 6 αγώνων που είχαμε φέτος, την Activate Cyprus και τον διευθυντή της κ. Μαικ Χατζηιωάννου, και την Triathloncy και τον διευθυντή της κ. Σωτήρη Μαύρο.
Επίσης, στον εξωτερικό συνεργάτη κ. Τρύφωνα Δημητρίου, που εδώ και χρόνια αναλαμβάνει την χρονομέτρηση των αγώνων της Ομοσπονδίας, διασφαλίζοντας έτσι την αξιοπιστία και την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων.
Τέτοια σεζόν δεν θυμάμαι ξανά.
6 ωραίοι αγώνες, κάθε ένας σε διαφορετική απόσταση ή σύσταση (όπως προνοεί και το καταστατικό της ομοσπονδίας για τους αγώνες του πρωταθλήματος), σε κλειστούς απο κυκλοφορία αυτοκινήτων δρόμους.
Έκανα ειλικρινή προσπάθεια παρά την ηλικία μου, να τρέξω και τους 6, ώστε να είμαι δίπλα στην ομάδα μου, αλλά και να έχω γνώμη «εκ των έσω» για τον κάθε αγώνα.
Απόλαυσα κάθε στιγμή, και μόνο ευγνώμων προς αυτούς τους ανθρώπους νοιώθω, που μας πρόσφεραν αυτή την σεζόν.
Κάποια γεγονότα που καλό θα ήταν όλοι να γνωρίζουμε και να θυμόμαστε:
1) Τα άτομα στην Ομοσπονδία προσφέρουν αφιλοκερδώς τις – αμέτρητες- ώρες τους, ώστε να έχουμε εμείς αυτή την αγωνιστική σεζόν.
2) Από πλευράς διοργανωτών, ειδικά από την νεοεμφανιζόμενη στον χώρο μας Triathloncy, το εγχείρημα να διοργανώσουν αγώνες για μας σε τόσο ψηλό ποιοτικά επίπεδο τους βγήκε σε οικονομική ζημιά.
Καθήκον μας είναι να στηρίξουμε την προσπάθεια τους, όπως και κάθε προσπάθεια γίνεται για το καλό του αθλήματος μας.
Λάθη γίνονται και θα γίνονται, ελλείψεις για όποιον προσπαθεί να τις βρει, αντί να βλέπει την γενική εικόνα, πάντα θα υπάρχουν.
Η γενική εικόνα όμως στο τέλος είναι αυτή που μετρά.
Σε ανθρώπους που με θυσίες προσφέρουν ώστε εμείς να μπορούμε να κάνουμε το χόμπι μας, το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πούμε ένα ευχαριστώ, και να ελπίζουμε ότι και του χρόνου θα έχουμε μια ανάλογη αγωνιστική σεζόν.
Ευχαριστούμε παιδιά!
Christos Christou
MA, Bsc, Triathlon Coach Nicosia Cyprus
Αθλητικές στιγμές το 2022
Κλείνοντας ακόμα μια αθλητική χρονιά, με τα όποια θετικά και αρνητικά της, ξεχωρίζω 3 ανεπανάληπτες για μένα στιγμές, όπου για κάθε μιά τους θα πρέπει να ευχαριστήσω κάποιον άλλο για το ότι πραγματοποιήθηκαν.
Χρονολογικα:
1) Η παρουσία μου στον πάγκο της ομάδας μπάσκετ αρρένων του περσινού μας σχολείου, Λυκείου Παλλουριώτισσας, και του στρατηγού Κυριάκου Γιαγκουλλή.
Μια ομάδα που ο Κυριάκος έστηνε από μικρά παιδιά, και που την οδήγησε στην κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Παγκύπριο Πρωτάθλημα Μπάσκετ Λυκείων, και συμμετοχή στους Πανελλήνιους Αγώνες Λυκείων.
Κυριάκο μου ήταν τεράστια εμπειρία για μένα να είμαι δίπλα σου να σε βλέπω να κοουτσάρεις τους λεβέντες σου, σε ένα άθλημα που δεν είχα ποτέ κάποια ιδιαίτερη τριβή. Ευχαριστώ ξανά!
2) Η συμμετοχή μου με την Κυπριακή Ομάδα στην τελετή έναρξης των Κοινοπολιτειακών Αγώνων στο Μπερμιγχαμ.
Ανεπανάληπτη εμπειρία όπου τα λόγια είναι φτωχά να την περιγράψουν.
Εδώ οι ευχαριστίες μου πάνε πρώτα στην Κυπριακή Ομοσπονδία Τριάθλου ( Cytrifed.org ) και στα άτομα που την απαρτίζουν, οι οποίοι παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζουν, συνεχίζουν με πείσμα να παλεύουν για το καλό του αθλήματος μας. Χάρην σε αυτούς και την επιμονή τους έγινε κατορθωτό για πρώτη φορά να συμμετάσχει το Κυπριακό Τρίαθλο σε Κοινοπολιτειακούς Αγώνες.
Ευχαριστίες επίσης στην Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή η οποία μας εμπιστεύτηκε και μας συμπεριέλαβε στην αποστολή, με αποτέλεσμα να έχουμε τους πρώτους ιστορικούς τερματισμούς Κυπρίων τριαθλητών, του Παναγιώτη Αντωνίου και της Σταύρης Περικλέους στους οποίους στέλνω ξανά τα συγχαρητήρια μου!
3) Κάτι πολύ συγκινητικό για μένα συνέβηκε στον πρόσφατο αγώνα που έτρεξα, στον Ημιμαραθώνιο Λευκωσίας
Φέτος έκανα μια ειλικρινή προσπάθεια να τρέξω καλύτερα απο προηγούμενες χρονιές (όσο μου επιτρέπει η ηλικία μου).
Ο φίλος και αθλητής μου Τάσος Τσερώνης αθλητής ψηλού επιπέδου για τα δικά μας δεδομένα, βλέποντας την προσπάθεια μου στην προπόνηση, επέμενε και ήρθε εθελοντής λαγός – pace giver, ειδικά για να με βοηθήσει να πετύχω το στόχο μου. Σε όλη την 21 χλμ διαδρομη ήταν συνεχώς δίπλα μου, ελέγχοντας τον ρυθμό, παροτρύνοντας με, δίνοντας μου νερά και ηλεκτρολύτες, και «αναγκάζοντας» με ουσιαστικά να τρέξω και για αυτόν.
Τάσο μου, ήσουν απίστευτος, σε ευχαριστώ ξανά, δεν νομίζω να κατάλαβες πόση βοήθεια μου έδωσες, όχι μόνο στον αγώνα, αλλά και στο να μου θυμίσεις ξανά τη φιλοσοφία που πρέπει να διέπει μια σωστή σχέση αθλητή – προπονητή, την εκτίμηση που έχουν μεταξύ τους ο ένας για τον άλλο, και τις θυσίες που είναι έτοιμοι να κάνουν ο ένας για τον άλλο.
Προπόνηση αλλαγών στο τρίαθλο και συλλογή βίντεο
Οι αλλαγές στο άθλημα του τριάθλου έχουν συχνά χαρακτηριστεί σαν «το τέταρτο άθλημα».
Αυτό είναι απολύτως σωστό. Πολλοί τριαθλητές ξεχνούν κατά κάποιο τρόπο ότι ο χρόνος που θα χρειαστούν να αλλάξουν από το κολύμπι στη ποδηλασία (Τ1, Transition 1) και από την ποδηλασία στο τρέξιμο (Τ2, Transition 2) μετρά στον συνολικό χρόνο. Σκεφτείτε απλά πόση προπόνηση χρειάζεται για να μειώσει κάποιος το χρόνο του στα 1500 μέτρα κολύμβησης ή στα 10 χιλιόμετρα τρεξίματος κατά 2 λεπτά. Αυτά τα 2 λεπτά όμως, εύκολα μπορούν να κερδιθούν αν αφιερωθούν κάποιες προπονήσεις στο να γίνουν γρηγορότερες και πιο αποδοτικές οι αλλαγές.
Πρέπει λοιπόν να γίνει κατανοητό ότι ο χώρος αλλαγής δεν είναι χώρος ξεκούρασης και ευκαιρία να χαιρετούμε φίλους και συγγενείς, αλλά ένας χώρος όπου πρέπει να μπούμε και να βγούμε όσο γρηγορότερα γίνεται, και με τη λιγότερο δυνατή κατανάλωση ενέργειας.
Κάθε αθλητής πρέπει να έχει το πλάνο του, το οποίο να έχει δοκιμάσει ξανά και ξανά μέχρι να μπορεί να «κυλά», δηλαδή να γίνεται αυτόματα, χωρίς λάθη και καθυστερήσεις. Αυτό το πλάνο είναι πολύ σημαντικό την ημέρα του αγώνα να ακολουθηθεί ακριβώς, χωρίς να παρασύρεται ο αθλητής από τα διάφορα «κόλπα» και νεωτερισμούς που κάθε φορά θα βλέπει στο χώρο αλλαγής.Επίσης, κατά τη διάρκεια του αγώνα, πριν τελειώνει κάποιο άθλημα, ο αθλητής πρέπει να περνά στο μυαλό του νοητικά την όλη διαδικασία που θα ακολουθήσει.
Πρώτη δουλειά είναι να μαθει ο αθλητής να έχει ένα συγιρισμένο χώρο αλλαγής, με τα πράγματα του τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να τα παίρνει εύκολα σε κάθε αλλαγή. Πρέπει να τα έχει ανα σειρά αθλήματος, ενώ υλικά που δεν χρειάζονται όπως για παράδειγμα η τσάντα του, μπαίνει κάπου πίσω για να μην ενοχλεί ούτε αυτόν αλλά ούτε και τους συναθλητές του. Το ίδιο ισχύει για υλικά τα οποία έβγαλε, όπως γυαλάκια, σκουφάκι και στολή κολύμβησης. Πρέπει να μπαίνουν κάπου συγιρισμένα. Εξ΄άλλου, σε διεθνείς αγώνες αυτό είναι μέρος των κανόνων, όπου αν δεν μπούν όλα τα υλικά μετά τη χρήση τους στο καλάθι των αθλητών, δέχονται πρόστιμο 15 δευτερολέπτων, το οποίο σε επίπεδο ελιτ είναι αρκετό για να στοιχίσει στον αθλητή τον αγώνα.
Τα πιο κάτω βίντεο είναι μια συλλογή από τις πιο διάφορες ασκήσεις για τις αλλαγές τριάθλου, που έκαναν τα παιδιά στο προπονητικό κάμπινγκ της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τριάθλου που είχα την τύχη να παρευρεθώ πριν κάποια χρόνια. Είναι μια ολοκληρωμένη σειρά ασκήσεων, ξεκινώντας προοδευτικά από τις πιο εύκολες και καταλήγωντας στις πιο προχωρημένες, με τις οποίες κάθε τριαθλητής μπορεί να μάθει να εκτελεί σωστά το τόσο σημαντικό κομμάτι των αλλαγών στο τρίαθλο.
Την τελευταία άσκηση (νούμερο 7), ο Zeljko ( υπεύθυνος προπονητής του καμπ), την χρησιμοποιεί περίπου μια φορά την βδομάδα για τους αθλητές που προπονεί ο ίδιος, τόσο τους αρχάριους όσο και τους έμπειρους, όπου βάζει πάντα τους κώνους σε συγκεκριμένα σημεία σε γήπεδο στίβου και τους χρονομετρά, κρατώντας έτσι και αρχείο για την πρόοδο τους.
Τρέχοντας κρατώντας το ποδήλατο με παπούτσια τρεξίματος μέχρι ένα κώνο και πίσω:
2) Το ίδιο αλλά τρέχουν ανάμεσα σε κώνους, προσπαθώντας να οδηγήσουν το ποδήλατο τους κρατώντας το από τη σέλλα:
3) Στη συνέχεια, πάλι με παπούτσια τρεξίματος, βάζουν κράνος και ανεβαίνουν κατεβαίνουν στα ποδήλατα τους με τον εύκολο τρόπο (glidemount):
4) Το ίδιο αλλά με τον δυσκολότερο τρόπο, δηλαδή με πήδημα ( flymount):
5) Σε μορφή αγώνα, τα παιδιά τρέχουν στα ποδήλατα, βάζουν το κράνος, και κάνουν μια στροφή με το ποδήλατο πατώντας πάνω στα παπούτσια ποδηλασίας χωρίς να τα φορέσουν. Κατεβαίνουν, αφήνουν το ποδήλατο, βγάζουν το κράνος, βάζουν παπούτσια τρεξίματος και τρέχουν μια στροφή. Όλο αυτό τρείς φορές:
6) Ανέβασμα και κατέβασμα με παπούτσια ποδηλασίας. Αφού έδεσαν τα παπούτσια τους με λαστιχάκια στο ποδήλατο, έκαναν την αλλαγή με παπούτσια ποδηλασίας. Είχαν μια στροφή για να βάλουν τα παπούτσια τους, και μια για να τα βγάλουν.
7) Ακόμα μια αγωνιστικής μορφής άσκηση, πιο εξελιγμένη. Ο Zeljko έστησε μια πίστα στο γήπεδο μπάσκετ με τους κώνους του, στην οποία τα παιδιά έπρεπε μέχρι το πρώτο ζευγάρι κώνων να ανεβαίνουν στο ποδήλατο, στο δεύτερο να φοράνε τα παπούτσια, στο τρίτο να αρχίζουν να τα βγάζουν και στο τέταρτο να κατεβαίνουν από το ποδήλατο.
8) Τα έβαλε σε ομάδες των τεσσάρων και έκαναν διαγωνισμό. Μετά από τα δοκιμαστικά έκαναν, προκριματικούς, ημιτελικούς και τελικό:
Πιο κάτω φωτογραφίες απο την περσινή μας προπονηση αλλαγών, την οποία θα κάνουμε ξανά το Σαββατο. Φέρτε τα αγωνιστικά σας παπούτσια τρεξίματος – ποδηλασίας, πετσέτα, πούδρα, λαστιχάκια, κράνη, ποδήλατα και γενικά ότι χρησιμοποιείται στο χώρο αλλαγής.
Θα δοκιμάσουμε διάφορους τρόπους για να ανεβαίνετε και να κατεβαίνετε από το ποδήλατο, να βάζετε και να βγάζετε τα παπούτσια κλπ, με στόχο να καταλήξουμε τι βολεύει τον καθένα για να κάνει το ίδιο και στον αγώνα.
Christos Christou Triathlon Coach 